ปรมาจารย์อี๋หลิง เว่ยอู๋เซี่ยน สิ้นชีพ ณ เนินป่าช้า ว่ากันว่ากายแหลกเหลว ไร้ร่างให้ดินกลบฝัง ทว่าด้วยพฤติกรรมเลวทรามต่ำช้าที่ระบือไกล ผู้คนจึงพากันยินดีที่เขามอดม้วย และไม่ว่าใครก็คงคาดไม่ถึงว่า เวลาผ่านไปสิบกว่าปี จะมีใครบางคนใช้อาคมต้องห้าม ยอมอุทิศร่างให้เขาฟื้นคืน ด้วยมีศัตรูอยู่ทุกหัวระแหง เว่ยอู๋เซี่ยนจำต้องปิดบังตัวตนสุดชีวิต แม้จะทำได้ยากเย็นเต็มที เมื่อต้องเผชิญหน้ากับภูตผีปีศาจร้ายกาจ และตระกูลเซียนที่เคยล้อมปราบ รวมถึงคู่รักคู่แค้นอย่าง หลานวั่งจี
ตระกูลเวินอาละวาด ประชาชนเดือดร้อนหาความสงบสุขไม่ได้ เหล่าเซียนเทพผดุงคุณธรรมจึงต้องออกปฏิบัติการรวมพลังต่อต้านตระกูลเวิน ส่วนด้านเว่ยอู๋เซี่ยน”ปรมาจารย์อี๋หลิง” แม้ว่าในการล้มล้างตระกูลเวินจะได้รับความสำเร็จ สร้างผลงานที่ยิ่งใหญ่ แต่เพราะวิชาอันแกร่งกล้าของเขาต่างทำให้ผู้คนมากมายหวาดกลัวและขนานนามไปทั่ว
เลยถูกยอดฝีมือจากทั่วทุกหนแห่งทำลายล้าง ดับสลายมอดไหม้… หลังจากนั้นมา 13 ปี เว่ยอู๋เซี่ยนได้ถูกโม่เสวียนอวี่เด็กหนุ่มอาภัพ อุทิศร่างกายให้ อันเชิญวิญญาณให้มาเข้าสิง และเขาได้พบเจอกับหลานวั่งจีแห่งตระกูลกูซูหลาน และจียงเฉิงแห่งตระกูลอวิ๋นเมิ่งเจียงรวมถึงคนเก่าๆอีกครั้ง ปริศนาในภพเก่ายังไม่หายไป ศึกในยุทธภพจะฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง
Source: Mo Dao Zu Shi
